دانشیار گروه کارآفرینی و توسعه روستایی دانشگاه ایلام
10.22034/rcc.2023.1989682.1057
چکیده
این پژوهش باهدف واکاوی پایین بودن فرهنگ کار در بین جوانان و تدوین یک نظریه در این زمینه، با بهره‌گیری از روش‌شناسی آمیخته کمی و کیفی به انجام رسیده است. در این پژوهش در ابتدا برای استخراج متغیرها از روش فراترکیب به روش سندلوسکی و باروسو (2007) استفاده شد. در مرحله بعد با استفاده از تکنیک دلفی نسبت به تهیه ابزار گردآوری داده‌ها اقدام شد. پس از تهیه ابزار تهیه شده در مرحله دلفی، اقدام به شناسایی و دسته‌بندی متغیرها با استفاده از تحلیل عاملی گردید. در گام بعدی اقدام به برگزاری یک گروه کانونی برای تدوین مدل تجربی و چگونگی ارتباط متغیرها با یکدیگر گردید. در مرحله کمی با بهره‌گیری از فرمول کوکران تعداد 96 نفر از بین نخبگان به‌عنوان نمونه آماری برآورد و به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی با انتساب متناسب مورد مطالعه قرارگرفتند. در مرحله کیفی نیز به روش هدفمند و با استفاده از روش نمونه‌گیری گلوله برفی تعداد 16 نفر برای دلفی و تعداد 6 نفر برای گروه کانونی به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها در مرحله کمی پرسشنامه پژوهش‌گرساخته‌ای بود که روایی آن با استفاده از دیدگاه تعداد 3 نفر از اعضای هیئت‌علمی دانشگاه ایلام و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ(83/0) تأیید گردید. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، زمینه‌های پایین بودن فرهنگ کار در بین جوانان استان ایلام دسته‌بندی شد. با بهره‌گیری از نتایج گروه کانونی، پژوهش‌گر نظریه بیدادی شایستگی را در مورد پایین بودن فرهنگ کار در بین جوانان، ییشنهاد داده است.
مرادنژادی, همایون. (1402). کنکاشی در پایین بودن فرهنگ کار در بین جوانان- در جستجوی یک نظریه. مطالعات راهبردی ارتباطات, 3(1), 51-63. doi: 10.22034/rcc.2023.1989682.1057
MLA
همایون مرادنژادی. "کنکاشی در پایین بودن فرهنگ کار در بین جوانان- در جستجوی یک نظریه". مطالعات راهبردی ارتباطات, 3, 1, 1402, 51-63. doi: 10.22034/rcc.2023.1989682.1057
HARVARD
مرادنژادی, همایون. (1402). 'کنکاشی در پایین بودن فرهنگ کار در بین جوانان- در جستجوی یک نظریه', مطالعات راهبردی ارتباطات, 3(1), pp. 51-63. doi: 10.22034/rcc.2023.1989682.1057
VANCOUVER
مرادنژادی, همایون. کنکاشی در پایین بودن فرهنگ کار در بین جوانان- در جستجوی یک نظریه. مطالعات راهبردی ارتباطات, 1402; 3(1): 51-63. doi: 10.22034/rcc.2023.1989682.1057
)